Negende en laatste week Siem Reap

Maandag 4 april. De laatste week in Siem Reap is begonnen. Dit was eigenlijk de dag dat ik zou thuiskomen. In deze laatste week wil ik - naast het genieten van mijn tijd met de studenten op school - sowieso nog bij een aantal restaurants eten voor de laatste keer, nog een keer naar de River Garden Pool, naar de Phsa Leu Market, naar de Shinta Mani market, en met name bij Lily Pop eten en afscheid van Lily en Christopher, haar man, nemen.

Maandagochtend weer mijn lesje gedaan, heb nu al moeite als ik al die lieve gezichtjes zie in de wetenschap dat ik afscheid moet nemen. Ik heb het niet tegen de kids gezegd dat ik wegga.. nou misschien tegen een of twee kinderen. 

In onze middagpauze zijn Myrthe en ik naar de kapper gegaan. Ons haar heeft namelijk heel wat te verduren door de hitte hier, elke dag haar wassen en het zwembadwater. 

Eerst ging Myrthe op de kappersstoel zitten. Kon ik meteen zien hoe ze hier haren knippen. De kapster kamde Myrthe's haar zodat het allemaal op haar rug viel en toen ging de kapster met de schaar en knipte er horizontaal zonder haar vingers te gebruiken, gewoon uit de losse pols, twee centimeter van Myrthe's haar eraf. Nog even Myrthe's haar naar voren gekamd om te checken of alles dezelfde lengte was en hier en daar wat bijgeknipt, en klaar. Dat is dan vier dollar. 

Daarna was ik aan de beurt. Ik heb nogal krullerig haar en ik heb laagjes in mijn haar dus ik verwachtte niet dat ze dezelfde techniek zou gebruiken, maar jawel hoor. Dit had als gevolg dat het aan de voorkant niet helemaal gelijk liep en ik probeerde dat uit te leggen, maar toen kamde ze mijn haar naar achteren en toen was het wel gelijk. Het zal wel, dacht ik. Die vier dollar maakt ook niet uit. Thuis heb ik toch nog dat ene plukje afgeknipt met het schaartje uit mijn EHBO kit. Dan wordt ie ook nog eens gebruikt. Nu is mijn haar lekker kort - te kort naar mijn zin helaas, maar het groeit wel weer aan.

Na de kapper zijn we gaan lunchen bij Lily Pop. Uiteraard weer de Amok genomen met een mango juice erbij. Heerlijk heerlijk heerlijk. Ik vroeg aan Lily of ik haar recept mocht hebben. Dat mocht! Yes, ik ben zooo blij! En het is heel simpel, althans dat hoop ik. 

's Avonds hebben we, Fauve, Myrthe, Laura, Lara en ik, bij Artillery gegeten. Zo een heerlijk gezond restaurant. Ik heb daar een vegetarische burger gegeten, die voornamelijk bestaat uit rode kool. Hmmm, ik zat zo ontzettend vol, maar ik vond het niet erg want het was gezond!

Dinsdag 5 april

Omdat de Khmer scholen al dicht zijn, zijn de kinderen op SK al in vakantiestemming en hebben ze geen zin om les te krijgen. Voor de les komen ze al naar me toe met het excuus dat we deze week heel de week spelletjes moeten spelen, omdat het bijna vakantie is en omdat aankomende vrijdag het nieuwjaarsfeest is en dat het dus dan geen Spelletjesdag is (terwijl vrijdag in het teken staat van spelletjes en dansen, maar ja). Oke dan, even een paar woordjes leren en dan spelletjes. En dan moet ik met die kids gaan onderhandelen: half uur les, 20 minuten spelletjes. "No teacher, 20 minutes class, 30 minutes play game". Hmmmmm. "Teacher, 5 minutes class and then play game". Hmmmmm. Er zit totaal geen motivatie in de kinderen deze week. Ik heb het een paar minuten geprobeerd en toen zei ik: "ok, we will play a game!". Alle kinderen juichen en de oogjes gaan glunderen. Daar word ik ook wel blij van!

Tussen de middag zijn Myrthe en ik naar de River Garden Pool geweest. Gelijk door uit school - we hadden namelijk onze bikini's al meegenomen - zodat we zo veel mogelijk tijd bij het zwembad hebben. Ik wilde graag een banana flower salad eten, maar ze hadden geen banana flower meer. Toen heb ik maar een Jayavaraman salad genomen - een soort caesar salad, ook heerlijk!

's Middags weer terug naar school en spelletjes gedaan heel de middag. 

's Avonds bij I Love You gegeten met Laura, Myrthe, Lara, Fauve, Jasmin en Jasmin's broer Patrick die op bezoek was bij Jasmin. Super gegeten weer en wat een lieve mensen die daar werken. 

Woensdag 6 april: vandaag was weer een dag vol met spelletjes. Alleen maar lol en blijheid. Al die lachende gezichten en tevreden koppies, daar doen we het toch allemaal voor. Deze ervaring is goud waard, dit zal mij altijd bij blijven. 

Tussen de middag zijn Myrthe en ik gaan winkelen. Eerst natuurlijk langs de fruitshake stand voor onze dagelijkse dosis soursop passion fruit. Daarna zijn we langs ConCERT gegaan om een aantal dingen te bespreken (wanneer fiets inleveren, etc.). Daarna naar de Mekong Express om te informeren hoeveel het zou kosten om naar Phnom Penh te gaan met de bus. Daarna langs Lucky Market, een heus overdekt winkelcentrumpje met airco, en nog wat kleding gekocht. Als laatst nog even naar de supermarkt voor de laatste benodigdheden.
 
's Avonds hebben we weer bij Lily Pop gegeten!

Donderdag 7 april was het "officieel" spelletjesdag haha, het is meer spelletjesweek!

's Ochtends had ik eerst een eindevaluatie met Ravy over mijn vrijwilligersperiode en hoe nu verder. We spraken allebei uit dat we het een fijne samenwerking vonden en dat we de samenwerking niet stop hoeven te zetten. Ik blijf verbonden aan Salariinn Kampuchea en ga als een soort ambassadeur verder om SK te promoten en fondsen te verwerven. Ik heb nu zo een band opgebouwd met dit project dat ik het niet zomaar los kan en wil laten. 

Omdat het vandaag mijn laatste "lesdag" was en het ook de laatste dag was van Catalina, een vrijwilliger die twee weken lang onze computers en website onder handen heeft genomen, gingen we ter afscheid tussen de middag bij Ravy's vrouw haar restaurant lunchen. We hebben daar een heerlijke lunch genuttigd en we hebben het heel gezellig gehad. 

Vervolgens ben ik snel naar de River Garden Pool gefietst om met iemand te praten die net terug is van Vietnam voor een aantal tips. Hij heeft ons goede tips kunnen geven. Fauve en ik denken erover om moto's te kopen in Vietnam om van Zuid naar Noord te rijden in 4 weken tijd. Spannend!

Heel de dag weer de reguliere spelletjes gespeeld op school: change chairs, hangman, the monkey game. Niemand krijgt er genoeg van! Het zweet loopt over ieders rug maar dat kan de pret niet drukken. Ik heb zo ontzettend veel gelachen op deze school. De kinderen, stuk voor stuk, ze zijn allemaal zo bijzonder, de een wat ondeugender dan de ander. 

's Avonds meteen na werk nog een drankje gedaan met de vrijwilligers van SK: Marijke, Catalina en Myrthe omdat het dus onze laatste dag was. Het was hartstikke gezellig en ja, we hadden dit veel eerder moeten doen! Heel lang konden we niet blijven want Myrthe en ik moesten naar Victory Guesthouse omdat ons guesthouse een feestelijk buffet had georganiseerd vanwege het Khmer Nieuwjaar. Ze hadden hun familie en vrienden uitgenodigd maar ook alle vrijwilligers die in Victory Guesthouse verbleven mochten ook allemaal mee eten. Super lief en hartstikke tof om zo'n een feest mee te mogen maken. 

En toen was alweer de laatste dag aangebroken: vrijdag 8 april
Een belangrijke dag want het nieuwjaarsfeest op Salariin Kampuchea zou vandaag plaatsvinden. 's Ochtends vonden de voorbereidingen plaats: boodschappen werden gedaan, de boel werd verbouwd, het eten werd voorbereid, ballonen werden opgeblazen, slingers opgehangen, de muziekinstallatie werd binnengebracht. Iedereen hielp mee: van jong tot oud. Myrthe en ik hielden voornamelijk de kleintjes bezig met spelletjes. 

Tussen de middag hebben Myrthe, Marijke en ik geluncht bij Damnak Aha zodat we met een goed gevulde maag 's middags aan het feest konden deelnemen, want dat zou heel wat energie gaan kosten!!

Om half 3 's middags begon het feest dus. Het "schoolplein" - het stuk zand voor de ingang van onze school in onze schooltuin - stond vol met tafels en stoelen en in het midden was een open ruimte voor de spellen. 

Zowel Tep als Bona hadden een aantal spellen voor hun klassen verzonnen. Een greep uit de bijzondere spellen: een soort stoelendans weer, hit the pot, het waterflessenspel, the monkey game en ga zo maar door. 

Hit the pot was echt een fantastisch spel. Een aardewerken pot gevuld met snoepjes werd opgehangen met een touw aan een boom. Iemand werd geblinddoekt en werd een paar keer rondgedraaid en daarna moest diegene proberen met een stok de pot kapot proberen te slaan door middel van aanwijzingen van het publiek. Iedereen schreeuwt welke kant je op moet, naar links of naar rechts, en sommigen nemen je gewoon in de maling zodat je totaal niet in de buurt bent van de pot en je gewoon als een rare in de lucht aan het slaan bent. Best moeilijk maar het is een aantal studenten toch gelukt! Je krijgt maar drie slagen. Mij is het helaas niet gelukt. Wel raakte ik de pot, maar ik sloeg niet hard genoeg om hem te breken! Geen snoepies voor mij haha.

Na dit fantastische spel hebben we nog een hoop andere spellen gedaan. Je doet hier zoveel leuke ideeën op. De spelletjes zijn net iets anders dan in Nederland. 
In de aardewerken potten zat ook talkpoeder om het effect van de inslag wat leuker te maken. De kleinsten onder ons hadden de resten talkpoeder gevonden en besloten daarom in een van de lokalen een talkpoedergevecht te houden. Myrthe en ik liepen langs het lokaal en werden aangevallen door deze monsters waardoor we vrijwel meteen wit zagen van de poeder. Nou dat lieten we niet zomaar gebeuren en daarom zijn we in de aanval gegaan. Het was geweldig, de kinderen gleden in de talkpoeder en iedereen zat elkaar onder te smeren. De lucht was gevuld met talkpoeder en alle gebruinde gezichtjes waren ineens spierwit. Het lokaal zag er niet uit! Gelukkig stonden alle meubels buiten want anders was schoonmaken echt een drama geweest. Ik heb prachtige foto's van dit moment gemaakt maar deze staan op mijn camera en ik kan vanaf hier helaas geen enkele foto van mijn camera op mijn blog overzetten.

Rond een uur of 5 werd het tijd om het eten te serveren. Iedereen ging netjes buiten op zijn plekje zitten. De oudere leerlingen waren al heel de dag druk bezig met het maken van de curry en begonnen op zo'n indrukwekkende georganiseerde manier te serveren. Alles was zo goed ingecalculeerd en gepland. Iedereen had tegelijkertijd zijn eten en drinken en iedereen had genoeg. Ik was echt onder de indruk. En ook onder de indruk van de curry, deze was heerlijk!

Na het eten werd alles afgeruimd en opgeruimd en werd de muziek aangezet. Het dansen kon beginnen!! Iedereen hier houdt wel van dansen en iedereen kan ook dansen. Ze hebben allemaal de moves. Wij buitenlanders voelden ons af en toe wel houten planken, maar we deden ons best en we probeerden zo veel mogelijk Cambodjaans te dansen. De muziek was geweldig en de sfeer was geweldig. Op een gegeven moment begon het te schemeren, gingen de discolampen aan en ging
de muziek harder. De kinderen werden energieker en de boel werd nog vrolijker.  We hebben echt heel de avond gedanst. Althans tot half 9 's avonds en dat is meer dan genoeg! Zo leuk om een dergelijk feest mee te maken. De foto's hiervan staan ook op mijn camera en zijn geweldig maar helaas kan ik die dus niet uploaden.

Op een gegeven moment kwam de avond tot een eind en was het tijd voor afscheid van de kinderen, van de teachers en Marijke. Ohhhh hier heb ik zo tegenop gekeken. Ik probeerde de hele tijd mijn tranen in te houden. In Cambodja tonen ze namelijk niet echt hun emoties. Maar ja, Linda zou Linda niet zijn als er geen waterlanders komen dus heb een paar traantjes moeten wegpinken. Een aantal leerlingen waren verbaasd te horen dat ik wegging en zeiden dat ik het had moeten zeggen want nu konden ze geen cadeautje meer voor me kopen of iets voor me maken. Ahhh. Van een van de meisjes heb ik een lieve brief en tekening gehad en dat heeft me zo ontzettend geraakt. In haar allerbeste Engels. Zo ontzettend mooi.

Afscheid Ravy, afscheid Tep, afscheid Bona, afscheid David, afscheid Pitou en afscheid Marijke. Heel lastig allemaal maar we blijven contact houden. 

Uiteindelijk zijn Myrthe en ik weggegaan en zijn we onderweg naar Victory eerst gestopt bij een street vendor om een cocktail te drinken want daar waren we wel aan toe. 

Toen ging mijn laatste avond in Siem Reap in. We hebben gedoucht en hebben ons omgekleed in Victory en hebben ons daarna bij de rest van de crew gevoegd die ondertussen al bij Yolo was. We hebben daar een tijdje gezeten en zijn daarna even naar Angkor What en Temple Bar gegaan. Het was gelukkig niet laat geworden want ik moest nog mijn backpack inpakken die nacht omdat we de volgende ochtend naar Phnom Penh zouden vertrekken en we zouden al om 07.00 uur worden opgehaald. 
 
Tjaaa, dat was dan Siem Reap...
Raar.. 
Mijn thuis voor meer dan twee maanden. De tijd is voorbij gevlogen..
Ik wil nog niet weg.. Maar dat is een goed teken toch. Weggaan op je hoogtepunt, want dan blijven er alleen maar mooie herinneringen over.

Wat ga ik deze prachtige stad en deze prachtige mensen missen. Ik heb zoveel van ze geleerd en hopelijk heb ik de studenten hier ook het nodige kunnen bijbrengen. 

Het was werkelijk een eer om hier vrijwilliger te mogen zijn.