Vijfde week Siem Reap

Maandag 7 maart 216

Een nieuwe week. Eerste week van Myrthe. We fietsen samen naar school. Gezellig om weer iemand te hebben om mee samen te fietsen. Elke dag die 20 kilometer alleen fietsen wordt op een gegeven moment een beetje saai. Samen met Myrthe fietsen maakt echt een verschil. De eerste dagen zal zij vooral de lessen observeren en zichzelf voorstellen aan de klassen zoals ik heb gedaan aan het begin.

Ik ging weer richting de bibliotheek. De stroom was weer eens uitgevallen. Is normaal. De power out duurde gelukkig niet lang. Het is best heet zo zonder fans die "koude" lucht. Uiteraard toen de stroom aanging, deden de computers het weer. Sommige kinderen spelen stiekem spelletjes op de computer en dan moet ik echt 100 keer zeggen: no games, only for studying. Het zijn vooral meisjes die niet luisteren haha.

Marijke had een paar spelletjes gegeven aan het project, waaronder twister. Ik besloot dus twister tevoorschijn te halen. De kinderen kenden het spel niet, maar toen ik het uitlegde begrepen ze het al snel en daar gingen we hoor. Het is een leerzaam spel, want ze leren links en rechts, voeten en handen, de kleuren en ook diverse fruitsoorten, want deze versie van twister bestond uit fruit. De kinderen vonden het fantastisch en al gauw hadden we een heel publiek want iedereen was nieuwsgierig naar het spel waarbij je je in allerlei bochten moet wringen om je hand of voet op de juiste plaats te krijgen zonder te vallen. Succesje !! Het was weer een leuke dag in de bibliotheek.

's Avonds zijn Djamila, Jolande, Laura, Lara, Myrthe, Tess (een nieuwe vrijwilliger ook uit NL) en ik naar Artillery geweest. Artillery is een restaurant met vers en gezond eten, voornamelijk vegetarisch en gluten vrij. We hebben heerlijk gegeten daar. Met Djamila heb ik zuccini pasta gedeeld en geroosterde groenten, smullen hoor. Heb het al vaker gezegd maar ik ga het eten hier zo ontzettend missen!

Na het eten zijn Djamila, Laura, Jasmin en ik naar de Longs Bar gegaan. Het was een bar met airconditioning dus dat was wel even genieten. We hebben een flesje wijn besteld. Heerlijk, mijn eerste normale koude witte wijn in een normaal glas. We hebben ervan genoten. We hebben gezellig Jenga gespeeld en lekker gekletst met ons vieren. Konden we elkaar weer wat beter leren kennen. We hebben allemaal een verhaal en geschiedenis en het is fijn om wat van ieders achtergrond te weten, vooral als je zoveel tijd met elkaar doorbrengt.

Al gauw kwamen Fauve, Benjamin en Cole ons vergezellen, waarna we al gauw in Yolo belandden. Ja op een maandagavond! De volgende dag hadden we namelijk vrij omdat het International Woman's Day is en hier geven ze je dan wel vrij.! 

Dinsdag 8 maart hadden we dus een vrije dag. Eerst heeft iedereen lekker uitgeslapen. We zijn die dag een nieuw zwembad gaan uitproberen bij het Pavillon d'Orient Hotel. De hele groep op de fiets naar het zwembad, we waren met een stuk of 10.

Zolang je maar eten en drinken besteld in het restaurant van het zwembad vinden ze het prima dat je gebruik maakt van het zwembad. Dan verdienen ze tenminste wat want de hotelgasten zijn allemaal op pad. En ja wij moeten toch eten en drinken dus dat kan net zo goed op een ligbed aan het zwembad. Wat dat betreft zijn vrijwilligers een goede bron van inkomsten. We hebben een heerlijke dag gehad.

's Avonds met de hele club bij My Little Cafe gegeten om de hoek waarna iedereen naar bed ging. Iedereen was moe van deze luie chilldag.

Woensdag 9 maart stond weer in het teken van tekenen. De printer maakt overuren doordat ik zoveel kleurplaten moet printen. Vooral voor de kinderen van het Youth Team. Zij moeten nog een beetje wennen in de bibliotheek maar je merkt wel dat ze nu ook wat meer de leerzame spelletjes pakken.

Marijke heeft een handleiding geschreven voor de volgende bibliothecaresse. Superfijn, daar staat alles in wat de nieuwe bibliothecaresse moet doen. We leggen de lat goed hoog. De rest van de ochtend heb ik memory gespeeld met de kinders. 
Memory spelen oh oh wat ben ik daar slecht in.. Slecht geheugen heb ik, maar dit is wel een goede oefening. Hopelijk kan ik een beetje mijn hersenen trainen met dit spel. De kinderen zijn namelijk supergoed. Ik snap er helemaal niks van. Alsof ze een fotografisch geheugen hebben. Regelmatig sta ik met open mond te kijken hoe die kinderen de ene na de andere memoriekaart omdraaien en een match hebben.

Onderweg naar huis tussen de middag ging ik weer fruit kopen, zoals bijna elke dag. Ik koop altijd ananas en turnip (raap). Toen ik aankwam begon het dametje meteen al ananas te snijden voor me maar ik zag geen turnip. Toen ze eenmaal klaar was met het snijden van de ananas, toverde ze een turnip tevoorschijn met de vraag: die ook? Jaaaaa lekker. Ik voel me een local haha.

Bij ons om de hoek van de guesthouse is er een winkeltje waar ik altijd mijn water koop twee keer per dag en het vrouwtje die daar werkt kent me ondertussen wel. Begon ze vandaag tegen me te praten: how are you? We raakten in gesprek. Vroeg ze aan mij of ik een vrijwilliger was en waar. Dus ik vertelde haar dat ik bij Salariin Kampuchea lesgeef aan kinderen tussen de 8 en 25 jaar. Toen zei ze gekscherend: oh mijn Engels is niet zo goed, mag ik ook komen? Ik zeg tuurlijk je bent welkom. En toen vertelde ze dat ze een zoontje heeft van 6 jaar en ze wil graag dat hij Engels leert. Dus ik zei tegen haar dat hij meer dan welkom is. Ik heb haar de contactgegevens van SK gegeven. Het is echt een hele lieve vrouw. Ik hoop dat hij bij ons op school komt. Haar zoon heet ET. Je zal het wel niet zo schrijven maar het is wel een naam die ik makkelijk kan onthouden ;-).

's Avonds hebben we met een groep bij Little Kroma gegeten, weer een nieuw restaurant. Tijdens het eten viel de stroom uit. Gelukkig had bijna iedereen zijn eten al. Een of twee van ons niet, maar hun eten werd al snel gebracht. Het was echt pikkedonker! Je zag geen hand voor ogen. Iedereen pakte zijn telefoon tevoorschijn en daar zaten we dan in het gezellige romantische licht van onze telefoons. Na ongeveer een kwartier ging de stroom weer aan. Je hoort dan heel de straat juichen en klappen.

Donderdag 10 maart.
Myrthe en ik hadden besloten dat we met de kinderen gingen verven deze dag. Wat een lol. We hadden de grote tafel bedekt met grote witte papieren zodat de kinderen met waterverf konden verven. Wat hadden ze dikke pret zeg. Wij ook trouwens!

Het thema was vissen en vijver. We hadden tegen de kinderen gezegd dat ze dus dingen moesten verven zoals vissen en planten. Iedereen begon daar braaf mee, maar al gauw tekende iedereen waar die zin in had. Ook prima hoor, geef die artistieke en creatieve gedachten maar de vrije loop. Nou serious hoor, wat een kunstwerken! Ik heb er een paar foto's van gemaakt, zie album Salariin Kampuchea Library. Motorfietsen, krokodillen, rozen. Ik ben onder de indruk van de talentjes hierzo. Ze hebben echt genoten van het verven en wij ook!

Mara, een van de jongens, was hartjes aan het tekenen. En hij zei look teacher look. Dus ik kijken natuurlijk. Hij zei: heart, love, I love you. Awwwwwww... smelt smelt. Zo lief! Mijn hart is al zo vaak gestolen hier. Achh en ik heb zoveel ruimte in mijn hart voor al deze kindjes, ik wil ze allemaal meenemen naar huis!

Aan het einde van de ochtend zat de verf bij mij overal. Is net zoals wanneer ik van het strand kom, dan zit ik ook altijd onder het zand! Op mijn armen, mijn borst, benen, kleding. Een tuk tuk driver die ik elke dag zie bij het winkeltje waar ik water koop, zag de rode streep verf op mijn arm en vroeg aan mij: oh no are you ok? Do you need help? Hij dacht dat ik gewond was. Zo schattig. 

's Avonds hebben we gegeten by Lily Pop met een groepje. We hadden gereserveerd want het is zo'n klein restaurant. Ze hebben 6 tafels, dus als we met een hele groep komen is meteen het halve restaurant vol. De nieuwe vrijwilligers wilden uiteraard de beruchte Amok proeven, maar helaas was deze op. Daarom heb ik maar een keer wat anders gegeten, Tom Yam met fried rice. Ook heerlijk! 

Na het eten heb ik een tijdje met Lily, de eigenaresse, gepraat. Ze was heel erg moe, want ze had die nacht niet zo veel geslapen. Ze heeft een kindje van 18 maanden en die heeft die nacht liggen spoken door de warmte. De stroom was die nacht weer eens uitgevallen waardoor de fans het niet deden, en ja dan wordt het warm. Ik vroeg aan haar hoe ze haar Franstalige Belg had ontmoet. Ze vertelde me dat ze elkaar hebben ontmoet in Sihanoekville. Dat is een havenstad in de Golf van Thailand in het zuiden van Cambodja, waarvanuit je een bootje kan nemen naar diverse eilanden in de Golf. Daar was alles heel duur en toen besloten ze vier of acht jaar geleden naar Siem Reap te verhuizen en hier dit heerlijke restaurantje op te zetten. Echt een lieve vrouw!!

Vrijdag 11 maart was het weer spelletjes dag op SK.
Vanaf vandaag tot aan mijn vertrek zijn Tep's klassen van 09.00 am en 3.30 pm van mij. Ik ben vanaf deze dag hun teacher. Je kan je eerste lessen als teacher niet beter beginnen dan met spelletjes haha. We hebben diverse spelletjes gedaan: stop the bus, hangman and change chairs. Wat hebben we weer gelachen en gegild.

Als ik geen les geef dan ga ik naar de bibliotheek. De kinderen zijn nu heel erg op hun gemak met me en vragen me mee te doen met spelletjes. Theara uit mijn 0900 uur klas is er vaak en wil graag spelletjes spelen. Lief meisje en slim, maar heel verlegen. 

Tep heeft ons uitgenodigd voor een ceremonie. Hij kwam op me af toen ik les aan het geven was met een glimlach op zijn gezicht en hij zei: I want to invite you to a ceremony. Ik dacht: jeehh een bruiloft! Ik vroeg wat voor ceremonie dan. Tep vertelde dat zijn oma 100 dagen geleden is overleden en nu wordt dan haar leven gevierd en haar reïncarnatie, waar ik het dus in een vorige blog over had. Ik zei tegen Tep dat ik het een eer vind om uitgenodigd te worden en dat ik graag wil komen. De uitnodiging was volledig in Khmer taal dus ik had geen idee wat er op stond. Ik vroeg aan Tep wat ik aan moest trekken en hoe, wat, waar, hoe laat? Hij vertelde me dat Pitou ons wel zou helpen. Nou ik ben benieuwd. Uitgenodigd voor een 100 dagen ceremonie op 26 maart. Jullie horen het over twee weken hoe het was.

's Avonds heb ik met Cole en Fauve happy pizza gegeten, waarna we met een hele groep bij Yolo wat drankjes hebben gedronken om vervolgens eventjes een dansje te doen in Angkor What?

Zaterdag 12 maart komen papa en mama op bezoek!! Om 11 uur waren ze geland. Ik ging samen met Djamila naar het hotel van pap en mam. Toen we daar aankwamen waren pap en mam net in gesprek met iemand van het hotel. Ohhh wat leuk om ze weer te zien!! En wat zitten ze in een mooi hotel met een prachtig zwembad. Ik ga hier wel een paar daagjes gebruik van maken haha. 

Djamila bleef even om te kletsen totdat mam en pap de sleutel kregen van hun kamer waarna Djamila vertrok en wij naar de kamer gingen. Praten praten en nog eens praten natuurlijk. Inventariseren wat ze allemaal voor me hebben meegenomen: spulletjes voor het project, waarvoor dank aan een van mijn lezers voor de bijdrage, en persoonlijke spulletjes, zoals shampoo, douchegel, dag- en nachtcreme (hier hebben ze namelijk whitening of bleekmiddel in hun cremes!! Tja wit zijn is hier het schoonheidsideaal), thee, waterkoker, kaas, stroopwafels, drop, muesli en ga zo maar door. Deze items zijn namelijk best wel duur hier in Cambodja. Thanks mam en pap!

Na een tijdje kletsen, namen we de tuk tuk richting mijn guesthouse waar ik ze de gemeenschappelijke eet- en loungeruimte heb laten zien, mijn kamertje bovenaan de trap, de balkons en de rooftop. Ze vonden het er heel erg gezellig uitzien en het is leuk voor hen om te zien waar ik woon en waar ik het de hele tijd over heb. Toen was het tijd voor lunch en waar kan ik ze het beste mee naartoe nemen?? Jawel, mijn favo tentje, Lily Pop. Alledrie Tom Yam Fried Rice besteld, biertje erbij en genieten maar. 

Na de lunch zijn we weer naar het hotel van mam en pap gegaan en we hebben daar de rest van de middag bij het zwembad gelegen. Pap en mam even bijkomen van hun reis want uiteraard hebben ze weinig slaap gehad in de afgelopen dagen want ze waren de dag ervoor in Bangkok en hebben daar de 9 urige fietstocht gedaan.

Rond een uur of 1800 uur keerde ik terug naar mijn guesthouse om te douchen en ontmoette ik mijn ouders later in de stad om te gaan eten. Wat een indrukken voor mijn ouders. Flabbergasted zijn ze door het verkeer en de drukte hier. Ja iedereen die hier voor het eerst komt, moet even wennen. We hebben alledrie Amok gegeten bij Joe to Go en mijn ouders vonden het heerlijk. Dit gerecht gaat ook in Nederland gemaakt worden gok ik! Tijdens het eten viel de stroom uit, dus we zaten weer in het pikkedonker. Hebben mijn ouders dat ook een keer meegemaakt! Hup, zaklamp telefoon erbij, kaarsjes aan en wat een gezelligheid weer.

Na het eten heb ik mijn ouders de Nightmarket laten zien waarna we langs Project Y Frozen Yoghurt liepen. Daar moest ik mijn ouders de Frozen Yoghurt laten proeven. De studenten die er werken zijn zo lief en enthousiast en vertellen graag over hun project. Ik vind het echt leuk om mijn ouders al mijn regulars, zoals restaurants, winkeltjes en barretjes, te laten zien. Het was nogal warm en druk op de Nightmarket en daarom besloten we een drankje te doen bij The Island, een groot barterras nabij de Nightmarket met livemuziek. Daar hebben we een tijdje gezeten waarna mijn ouders op een gegeven moment de tuk tuk naar huis namen en ik mij bij een paar vrienden voegde om een potje pool te spelen en naar Yolo te gaan.

Heerlijk dat mijn ouders er zijn!

Zondag 13 maart stond in het teken van het zwembad van mijn ouders. Benjamin en Cole hadden er lucht van gekregen dat er een mooi en groot zwembad was waar je normaal kon duiken en zwemmen dus zij gingen met me mee. Alle andere vrijwilligers die Angkor Wat nog niet hadden gezien, gingen die dag naar Angkor Wat.

Het was een zonnige zondag met weinig schaduw en we hebben letterlijk heel de dag in het zwembad gezeten en gezwommen totdat we van die gerimpelde handen kregen. Er was een bar in het zwembad dus we hebben ook een lekker drankje genuttigd en we hebben gewoon een heerlijke vakantiedag gehad.

Toen iedereen 's avonds eenmaal op hun kamer in de spiegel keek, was er wel schrik! Iedereen was aardig verkleurd die dag en niet zo'n beetje ook! Gelukkig was het de dag erna veranderd in bruin!

Die avond heb ik mijn ouders meegenomen naar Lily Pop om de Amok van Lily te proeven. Ze vonden het natuurlijk heerlijk en ik ook weer! Lily gaf me een speciaal bordje versierd met bloemetjes waarin mijn amok zat. Ze vertelde dat het haar favoriete bord is en daarom mocht ik er uit eten. Hoe lief weer he!! Mijn ouders en ik hebben daar een tijd gezeten, lekker buiten op het terrasje. Benjamin en Cole waren ook gaan eten bij Lily Pop en schoven bij ons aan na het eten, waarna we een paar drankjes hebben gedronken. Op een gegeven wilden ze toch echt sluiten, waarna we hebben afgerekend, mijn ouders naar huis zijn gegaan en ik nog even met Benjamin en Cole ben gaan poolen.