Vierde week Siem Reap en Kulen Mountain

Maandag 29/2

Vandaag is de laatste van Navy. Ze vertelt me de laatste noodzakelijke dingen over de bibliotheek. Het is weer een gewone dag in de bibliotheek. Spelletjes spelen, observeren en kletsen met het andere personeel.

Op een gegeven moment was ik met Ravy aan het kletsen over zijn zoon. Hij heeft er drie. De oudste Panha is zes en zit al een tijdje bij ons op school. De tweede, geen idee hoe die heet, is drie en is deze week voor het eerst begonnen op SK in de nieuw opgezette klas, de Youth Team. We hebben een aantal nieuwe jonge leerlingen en daarom hebben we twee extra klassen gevormd. Twee Youth Teams. Twee oudere leerlingen uit de Smart Class zijn de teachers van deze twee nieuwe klassen. Ik vroeg aan Ravy hoe oud zijn tweede zoon is. Ravy begon hard na te denken en zei op een gegeven moment: "Nou uhmm hij is volgens mij in december geboren, dus uhhhh, hij is denk ik 3 jaar." Hahah, wat?? Je weet de verjaardag van je eigen zoon niet? Dat zei ik natuurlijk niet, ik knikte maar en deed alsof ik het normaal vond, maar dit was weer een teken dat verjaardagen niet zo boeiend zijn hier. Bruiloften en begrafenissen/crematies daarentegen zijn wel belangrijk hier. Bona vertelde me dat als iemand hier doodgaat dan is er een soort begrafenis en dat is dan heel droevig en er wordt heel de dag gebeden en keihard muziek gespeeld zodat het halve dorp kan meegenieten. 100 dagen na de dood is er nog een ceremonie met veel meer muziek en dan wordt het leven en de reïncarnatie van de overledene gevierd.

's Avonds een nieuw restaurantje uitgeprobeerd: Mom New Rever Restaurant zoals het uithangbord vermeldt. Op Google staat dit restaurant echter aangegeven als Mom New River Restaurant - vraag me af wat de juiste spelling is. Daar geven ze blijkbaar niet zo veel om hier of ze zien het gewoon niet. Het westerse lettertype is natuurlijk een ander lettertype dan van de Khmer taal.

Dinsdag 1 maart. Jeetje, het is alweer 1 maart! De tijd gaat echt veel en veel te snel hier. Goed teken, want het betekent dat ik het onwijs naar mijn zin heb hier! Vandaag weer een dag in de bibliotheek. Vanaf vandaag ben ik de baas over de library. Nou ik ben benieuwd. Ik kan lekker mijn eigen dingetje doen, spulletjes verplaatsen, spullen opruimen en weggooien. Weer ben ik bezig met het opdoen van ideeën voor het knutselen en andere activiteiten en ik inventariseer wat we hebben in de bibliotheek qua boeken, spelletjes en knutseltroep. We hebben een badkamer boven bij de bibliotheek en heel de badkuip daar ligt vol met boeken en spelletjes. Weer een mooie uitdaging om dat allemaal weer netjes opgeruimd te krijgen. Ik maak ook maar elke dag het toilet van de bibliotheek schoon want volgens mij doet niemand dat. Ik gebruik hem zelf niet maar ik wil dat de kinderen een schoon toilet en gootsteen hebben waar ze ook hun handen normaal kunnen wassen, want dat is wat ze hier zingen elke dag aan het begin en einde van hun les: "Wash, wash your hands, brush, brush your teeth".

We hebben afgelopen vrijdag een vergadering gehad over een schoonmaakrooster. De teachers zijn niet enthousiast. Gradey gaat een schema maken, ik een aftekenlijst. Ik ben benieuwd, ze zijn hier niet van het schoonmaken.

's Avonds gezellig gegeten bij "My Little Cafe" met Fauve en Laura en verder een rustige avond gehad.

Woensdag 2 maart stond in het teken van tekenen. Ik had kleurplaten voor de kinderen uitgeprint: "colour by numbers". Dus de kleuren zijn gekoppeld aan getallen en dan moeten de kinderen de juiste kleur in de juiste vakken kleuren. Heerlijk vonden de kinderen het. Enthousiast kwamen ze naar me toe om naar nog meer kleurplaten te vragen. Sommigen namen er drie tegelijk mee of namen ze mee naar huis. De kinderen, vooral de kinderen van de Youth Team, waren er zoet mee en daardoor stil, dus ik vond het allemaal best.

Creatieve Pitou heeft me geleerd hoe ik sterretjes kan maken met rietjes. Ik moet nog wel oefenen: in de bibliotheek als ik de kids aan het bewaken ben, 's avonds na het eten als ik mijn drankje heb opgedronken, dan pak ik het rietje en ga weer aan de slag. Hopelijk kan ik het snel leren aan de kinderen hier, en wellicht ook andere vormpjes.

Woensdagavond nog een lesje crossfit gedaan. Laatste les, want het is altijd een uitdaging om daar op woensdagavond te zijn om 18.00uur en op zaterdag is het meestal een kwestie van: blijf ik bij het zwembad of ga ik naar crossfit. Nee zo lui ben ik niet, meestal zijn we een dagje uit op zaterdag en dan komt crossfit gewoon niet aan de orde. Ach ik fiets 20 kilometer per dag, ik beweeg genoeg.

's Avonds hebben we lekker pizza gegeten met een gezellige groep bij Ecstatic Pizza. Even een keer wat anders dan rijst.

Donderdag 3 maart was echt een leuke dag: ik heb met de kids gepuzzeld en gekleurd. Een van de leerlingen had haar kleine broertje meegenomen naar school. Ik denk dat ze moest oppassen ofzo. Het kleine jongetje was een lief kindje van 4 jaar. De leerling vroeg aan mij of ik even op hem kon letten. Tuurlijk! Ik was instant verliefd op die kleine jongen met zijn grote donkere kijkers. Ik gaf hem een kleurplaat en hij begon zoet te kleuren aan mijn bureau. Hij was echter iets te klein om op een normale stoel te zitten want hij kwam niet goed bij het bureau *awwww*. Toen heb ik hem opgepakt en op mijn stoel gezet. Zaten we daar samen op 1 stoel, ik aan het werk en hij aan het tekenen. Zie foto album: Salariin Kampuchea Library.

Genieten hoor die kinderen. De kinderen van de Youth Team wisten die dag ook niet hoe snel ze van hun les naar de bibliotheek moesten rennen. Ze stormden op me af en vroegen om kleurplaten. Ik snel weer naar de printer, want de vorige dag was mijn voorraad aardig uitgeput. Ik ben blij dat ze het leuk vinden!

Deze week kwam Katrin Santschi op bezoek bij SK. Zij is een van de oprichters van SK en zit in het bestuur. Katrin komt regelmatig op bezoek in Siem Reap om te kijken hoe het allemaal loopt bij SK. Zij is vroeger ook vrijwilliger geweest en heeft jaren geleden samen met 3 andere vrijwilligers de stichting voor SK opgezet. Mocht je meer over SK willen weten http://salariinkampuchea.org Interessante dame die Katrin. Een mens met het hart op de juiste plaats die veel geeft om de mensen hier.

's Avonds met een paar meiden gegeten in de Khmer Kitchen en daarna rondgestruind op de Night Market. Gezellige en relaxte avond.

En toen was het alweer vrijdag, de laatste dag van de week. Een bijzondere dag weer, want het was de laatste dag van vrijwilliger Gradey en vrijwilliger Frank. En, een nieuwe vrijwilliger kwam op bezoek om een kijkje te nemen. Myrthe, uit Nederland, begint maandag 7 maart voor twee maanden als vrijwilliger op SK. Zij zal mij in eerste instantie vergezellen in de bibliotheek, totdat we genoeg fondsen hebben om een nieuwe bibliothecaresse aan te nemen.

Tijdens de vergadering van vrijdag waren we met de teachers en vrijwilligers hard aan het oefenen om de naam van Myrthe uit te spreken. Is best een lastige opgave voor ze en we hebben er hard om moeten lachen. Toen Myrthe op bezoek kwam 's middags had iedereen het aardig onder de knie. Myrthe had geluk, want omdat het Gradey's laatste dag was, trakteerde Gradey op fruit. Heerlijk altijd, dat fruit hier. Rambutans zijn mijn favoriet.

Vrijwilliger Frank had mij gevraagd of ik hem die middag kon helpen met de afsluitende toetsen voor zijn klasje. De leerlingen moesten 1 voor 1 een tekst voorlezen en het daarna aan ons navertellen. Frank vroeg mij of ik hem kon helpen in de beoordeling. Ik vond het best leuk om te doen en ik was verbaasd hoe goed het Engels was van sommige kinderen en hoe ze onder druk een verhaal konden voorlezen, onthouden en navertellen in een andere taal dan hun moedertaal. Toen we ze gingen beoordelen waren we wel heel flexibel en niet al te streng. Iedereen had aan het einde van de dag een goed cijfer te pakken :-).

Die vrijdagavond was het uiteraard weer tapas avond. Het was weer een gezellige groep. Onze vriendengroep wordt steeds groter. Deze avond was ook de laatste avond van Laurent. Een Fransman die in Sydney woont. Hij was hier maar voor 2 weken om huizen te bouwen. Zijn ouders zijn allebei Cambodjaan en hebben hier de oorlog meegemaakt. Ze zijn gevlucht naar Frankrijk net voordat het echt te erg werd hier in Cambodja. Ik vroeg aan Laurent of zijn ouders er weleens over praten, maar nee dat doen ze niet, het is allemaal veel te traumatisch. Zoals ik het begreep heeft de familie wel een aantal familieleden verloren tijdens de oorlog.

Na de tapas hebben we een drankje gedaan in Charlie's, waarna we uiteraard weer bij de Yolo belandden. Lekker een dansje gedaan, maar niet te gek gemaakt, want we moesten er de volgende dag weer vroeg uit. Toen was het weer weekend!

Zaterdagochtend 5 maart werden we om 0800 uur opgehaald door een minibusje die Jolande had geregeld om richting Kulen Mountain te gaan. Bij Kulen Mountain heb je een Big Buddha en een waterval. We waren met ons achten: Jolande, Laura, Lara, Fauve, Cole, Benjamin, Myrthe en ik. Omdat we hadden gehoord dat eten kopen daar heel duur is, besloten we ons eigen eten mee te nemen. Hier om de hoek kan je fried rice met pork voor 1 dollar mee nemen. Dus wij met onze lunchpakketjes op pad. Achteraf waren we daar zo blij mee, want we hebben onze lunch onderaan de waterval gegeten en dat is echt een ervaring op zich!

Na anderhalf uur rijden kwamen we aan bij Kulen Mountain. Daar zijn we eerst richting de Big Buddha gegaan. Een grote liggende Buddha met veel biddende mensen eromheen. Hij is wel een stuk kleiner en minder indrukwekkend dan de gigantische liggende Buddha in Bangkok. We hebben daar een tijdje rondgelopen, door de village gelopen, hier en daar wat van de lokale lekkernijen geproefd, zoals fried banana, coconut cakes, banana on a stick, etc.

Op de trap richting de Big Buddha zaten heel veel bedelaars. Dat was wel erg om te zien. Mensen die een of twee benen missen of blind zijn.. Ach.. Allemaal slachtoffers van de landmijnen, honger en armoede en slechte sociale voorzieningen. Wat kan je er aan doen? Dit land loopt zo ontzettend achter op de rest van de wereld terwijl het vroeger een welvarend land was. Zo zonde.

Bovenaan de trap was er een heel schattig aapje en alle toeristen vonden dat natuurlijk superinteressant. Benjamin heeft hem een slokje van zijn drinken gegeven en iedereen wilde met het aapje spelen - zie foto album Kulen Mountain.

Na de lying Buddha gingen we richting waterval. Wat een prachtige waterval was het. Het is nu het droge seizoen in Cambodja dus er is minder water wat betekent dat normaal gesproken de waterval veel heftiger is. Desondanks vond ik het nog steeds hartstikke mooi. Doordat er minder water was konden we de waterval ook beklimmen. Spekglad natuurlijk die rotsen maar we hebben een stukje geklommen en onder het stromende water gestaan. Deed best wel pijn haha. De stoere mensen onder ons gingen nog hoger, maar ik sloeg dat even over. Als je uitglijdt dan ben je nog lang niet jarig zeg maar.

Je kon ook heerlijk zwemmen onderaan de waterval dus daar hebben we goed gebruik van gemaakt om af te koelen. Wel hielden wij, de vrouwen, onze kleding aan. Dit uit respect tegenover de Cambodjaanse cultuur. We hadden al extra kleding meegenomen en alles droogt hier binnen twee seconden want het is zo heet dus dat is geen probleem. Het is niet dat je je kleding aan MOET houden, maar als je daar als vrouw in bikini rondloopt dan wordt je met de nek aangekeken door iedereen en dan voel je je echt niet op je gemak. Kleine moeite toch. Al zag ik wel vrouwen die daar lak aan hadden. Ach moeten ze zelf weten.

Het toeval wilde dat deze dag de Life Skills class van Salariin Kampuchea op excursie ging naar de Buddha en de waterval. Tep had aan mij gevraagd of ik mee wilde met de klas maar ik had deze excursie al geregeld met de andere vrijwilligers. Wel hadden Tep en ik afgesproken dat ik tijd met de klas zou doorbrengen. Toen wij ongeveer al een uur hadden doorgebracht bij de waterval en onze lunch al hadden verorberd, zag ik de leerlingen van de Life Skills class aankomen. Zwaaien allemaal en heel enthousiast. De leerlingen en Tep en Bona kleedden zichzelf snel om en liepen voorzichtig aan het water in. Super leuk! Wat hebben we een pret gehad.

Deze kinderen zwemmen uiteraard niet zo vaak dus dit is echt een hele happening voor hun. Veel gelachen en gegild van de pret deze middag. We hebben zoveel watergevechten gehad. Op een gegeven moment kon ik gewoon niet meer zien want er vloog zoveel water door de lucht. Wat was het heerlijk om de kinderen zo te zien. Even een dag vol met lol en geen zorgen.

Ineens zag ik dat een van de leerlingen naar de kant werd gedragen. Haar gezicht stond verrekt van de pijn maar de leerlingen die haar wegdroegen waren aan het lachen. Dus ik dacht, wat is dit nou? Ik snel erheen natuurlijk, kijken wat er is. Bleek ze kramp te hebben. Ik heb geprobeerd om het weg te halen door haar voet te strekken en haar genoeg water te geven. Daarna nog even bij haar gezeten. Maar al snel werd de volgende leerling aangevoerd met kramp, en daarna nog een en nog een en nog een. Die kinderen zijn natuurlijk helemaal niks gewend! Best wel sneu eigenlijk. Al met al hadden ze echt een top dag en ik ook! Ik denk dat we meer dan 2,5 uur hebben staan spetteren in dat water.

De rest van mijn groep was vooral aan het chillen langs de kant en kaartspelletjes aan het spelen. Rond een uur of half 4 's middags reden we weer terug met het busje en de meesten van ons vielen als een blok in slaap. Heerlijk. Net voor etenstijd waren we thuis. Iedereen ging even snel douchen en daarna gingen we eten bij Joe to Go. Weer een lekkere amok gegeten hoor :P

Die avond was het de laatste avond van Nathan. Hij zou die nacht om 01.00 uur worden opgehaald. We gingen daarom na het eten even een drankje doen en daarna terug naar de guesthouse. We hebben daar beneden in de loungeruimte een film gekeken op Nathan's laptop. Alsof we in een huiskamertje zaten :-). Ook wel eens lekker om een avondje gewoon "thuis" te blijven. Uiteindelijk werd Nathan opgehaald. Bye bye Nathan :-( en wij gingen slapen.

De volgende dag, zondag, was uitslaapdag en relaxdag. We hebben de dag doorgebracht bij de River Garden Pool. Iedereen had daar zijn nodige skype- en belsessies en we speelden spelletjes en kletsten wat. Verder waren we gewoon heerlijk aan het genieten van onze vrije zondag na een week werken en de drukke zaterdag. Die avond hebben we rustig wat gegeten bij Petit Cuisine op Taphul Road tegenover mijn favo restaurant Lily Pop. Ik heb hier Panang Curry gegeten, mijn favo Thaise eten.