De kids hebben me al geraakt

11 februari 2016 - Siem Reap, Cambodja

Het is nu donderdagmiddag en ik zit wederom in mijn pauze bij het zwembad om aan mijn blog te werken. Ik wil namelijk even mijn achterstand wegwerken. De volgende pauze ga ik wat ondernemen.

Gisteren, woensdag dus, was mijn tweede dag op het project. Wat was het weer een leuke dag. 

Eerst woonde ik de les van Bona bij. Graidy was er ook. Er staat een dictee op het programma. Graidy leest de woorden op, woorden zoals peach, pancake, omelet, yoghurt en cookies. 20 woordjes. Het is wel bijzonder dat het ene lesboek yoghurt zegt en het andere lesboek yogurt. Ze hebben hier lesboeken zowel uit Amerika als uit Engeland, vandaar het verschil in spelling.

Daarna de les van Tep bijgewoond. De kinderen kregen een midterm toets, een tussentoets. Niemand die afkijkt hoor! Ze zijn heel braaf.

Het is 33 graden buiten en het raam staat open. Een van de kinderen vraagt aan Tep: are you cold teacher? Deze leerling heeft het dus koud, het is minimaal 25 graden binnen maar het raam gaat dicht en de fan gaat uit. Een aantal vrijwilligers die hier al langere tijd zitten, hebben het deze dagen ook koud want momenteel is het hier "extreem koud" .. Het is een paar graden koeler dan normaal. In plaats van 38 graden is het 32. Ik ben benieuwd of ik daar straks ook last van heb. Kan het me niet voorstellen.

's Middags heb ik eerst in de bibliotheek gewerkt samen met Steph en Graidy. Het project heeft boeken gekregen van een andere school en deze boeken moeten allemaal geregistreerd worden in het systeem, wat dus betekent in een excel bestandje de boeken aan een nummer koppelen en het nummer op een etiketje op het boek plakken. Mijn taak was etiketjes uitknippen en op de juiste boeken plakken. Ik ging aan 1 van de 2 tafels zitten met een stapel boeken. Al gauw kwam er een nieuwsgierig ventje van ongeveer 7 jaar naast mij zitten. Hij bestudeerde een tijdje wat ik aan het doen was en toen begon hij me te helpen. Toen kwam er nog 1 en toen kwamen er nog 2 meisjes. Ze wilden allemaal helpen en wilden allemaal het snelst klaar zijn en trots laten zien dat ze een etiket aan een boek hadden gekoppeld. Het werd een kleine chaos en ik weet niet zeker of alle boeken het juiste etiket hebben maar het was een grappig gebeuren. De tweede ronde pakte ik het iets meer gestructureerd aan. 

Daarna wilden ze heel graag een spelletje met me spelen dus memory werd tevoorschijn gehaald. Met ons 5 speelden we memory. Om te bepalen wie mag beginnen doen ze "rocks, paper, scissors". Dat vond ik zo grappig! Dat kende ik op die leeftijd helemaal niet. Ze zullen het vast van een vrijwilliger hebben geleerd. 

Aan het einde van de middag heb ik twee lessen van Bona gevolgd. Bij de laatste les moest ik me nog voorstellen. Ik kreeg weer vragen als: how old are you, what is your job at home, what is your favourite fruit, etc. Toen vroeg een meisje aan mij: what is your favourite animal? Ik zeg elephant. Dat vond ze leuk. En toen vroeg ze: what is your favourite colour? Ik zeg pink! En toen begon ze te klappen en te springen en ze joelde: mine too! I love you so much! 

Ach smelt !!! En dit is nog maar het begin. 

Ik was om 18.15 klaar. Snel naar huis gefietst voordat het donker wordt. Er zaten vrijwilligers te chillen in de guesthouse en ben gezellig aangeschoven. We hadden geen zin om de deur uit te gaan en daarom gegeten in de guesthouse. Al dagen vraagt iedereen zich af of de spaghetti bolognese lekker zou zijn. Toen heb ik het maar besteld en het was best lekker. Even een keer wat anders. Heerlijk uren zitten kletsen met een paar van de vrijwilligers. Leuke en interessante gesprekken gehad. Iedereen heeft hier wel wat te vertellen. 

4 Reacties

  1. Thérèse van Schaijk:
    11 februari 2016
    Hi Linda, Impressive allemaal! Je kan een verhaal heel goed vertellen. Het blijft boeiend, interessant en heel leerzaam. Je hebt een goede indruk kunnen geven hoe het leven in Siem Reap is en ik denk dat de kinderen hebben jouw hart gestolen!!! Je laat de lezer achter met de gedachte van...ik wil meer lezen en weten. Succes verder.
  2. Sheila van Schaijk:
    11 februari 2016
    Linda, super leuk om je verhalen te lezen. Ik ben ook nieuwsgierig over hoe het zou zijn om daar kinderen iets te leren. Wat een mooie ervaring. Ik vind het zo dapper en mooi van jou. Wel mis ik je maar ik ben zo trots op je. Ik kijk uit naar je verdere verhalen. Xx
  3. Joop en Bernadet:
    13 februari 2016
    Hoi Linda
    We hebben het loggeradres van je (trotse) ouders gekregen. Je bent goed bezig en wat heb je het goed beschreven. Zullen we jou een skipassen sturen nu het zo koud os daar ?
    Heel veel succes met je werk ! We gaan het lezen.
    J&b
  4. Philippe Danckaert:
    14 februari 2016
    Heerlijke verhalen die je hier met ons deelt, ik heb het idee dat je het erg naar je zin hebt... En de kinderen al evenzeer... Je doet een prachtig werk, en het is zonder twijfel een top-ervaring. Ben fier op je, en denk graag terug aan de mooie momenten die we deelden bij Biomet... Ik blijf uitzien naar je verdere verhalen en kleurrijke ervaringen. Je blog leest als een boek, heerlijk.