Weekend Siem Reap en Battambang

Vrijdagmiddag en weekend! Snel naar huis na het werk, douchen en samen met Sandie, een Frans meisje die in mijn guesthouse zit en vrijwilliger is op een ander project, naar de tapas avond. Er zit al een mannetje of 20. Het ziet er niet naar uit dat er deze week nieuwe vrijwilligers zijn bijgekomen, behalve Jolande, maar die had ik al ontmoet in de guesthouse. Heerlijk gegeten weer. Als iemand ooit in Siem Reap is en zin heeft in tapas dan moet je naar de Ivy.

Het was gezellig en we besloten om met een aantal nog wat te gaan drinken. We fietsten naar de Yolo (you only live once) bar dichtbij Pub Street. Gezellige bar met lekkere cocktails en het was happy hour dus het hoefde allemaal niet veel te kosten. 

Er was geen dj dus we konden zelf achter de draaitafel gaan staan en de muziek van de avond zelf bepalen. Mijn collega vrijwilligers van project SK waren er ook. Goede muziek, goed sfeertje, gezellige mensen, helemaal top! 

Na de Yolo vonden we het wel een idee om naar Pubstreet te gaan. Ik was nog niet echt uit geweest sinds mijn aankomst hier en we vonden vanavond wel een mooi moment. We gingen naar de straat waar de twee grootste danstenten van Siem Reap tegenover elkaar staan. Mensen dansen daar op de straat tussen de bars Je kan in het midden dansen en dansen op de beat van de muziek die uit beide tenten komt. Vind je de muziek van de ene niks, dan doe je een paar steppen naar rechts, vind je de muziek van de ander niks, dan schuif je op naar links. Geweldig sfeertje en inderdaad, ik ben ook even van die toeristen geweest waar de Siem Reapenaars een hekel aan hebben. Al heb ik me keurig gedragen hoor en met de Siem Reapenaars "gemingeld".

De volgende dag, zaterdag, ging ik met Sandie, Steph en Graidy op excursie naar het plaatsje Battambang. Battambang is ongeveer 3,5 uur rijden. We werden om half 9 opgehaald en we zaten met ons 14 in een minibus. Wij werden met 4 personen op de achterbank gepropt, weinig beenruimte en slechte airco. Ik was blij dat ik de personen kende die naast me zaten, want als het vreemden waren dan was het toch net iets te "close" met elkaar. 

Na een rit van 3,5 uur eindelijk in Battambang aangekomen en bij het uitstappen onszelf meteen met water overgoten, want ohh wat hadden wij het heet, terwijl de andere passagiers in de bus maar met 3 op een rij zaten en veel meer ruimte en airco hadden. Ze vonden ons vast aanstellers! 

In Battambang een hostel gezocht en vrij snel gevonden dankzij een vriendelijke tuk tuk driver die we meteen hadden gecharterd om onze tuk tuk driver voor de gehele dag te zijn voor 4 dollar p.p. Superhandig, hij brengt je overal naartoe waar je wilt en stop overal waar je wilt. En als je een boodschapje of iets dergelijks nodig hebt dan stopt ie ergens voor je, maar wel bij een kennis van hem natuurlijk, want zo gaan de zaken hier. Dat had wel als gevolg dat hij ons bracht naar een soort patisserie zodat we even lunch konden halen. Lunch die we allemaal na 1 hap zo de prullenbak in kieperden. Oh ik word er misselijk van als ik eraan terugdenk!

Eerste stop met de tuk tuk was de Bamboo Train. Het is geen echte trein die over de rails gaat maar een karretje met een bamboe bodem van ongeveer 3 meter lang en 2 meter breed dat rust op twee wielstellen en wordt voortgedreven door een klein elektrisch motortje. 

Het treinnetwerk is door de Franse kolonisten aangelegd en loopt van Battambang naar Phnom Penh, maar nu is het grotendeels verwaarloosd nadat alle treinen stil vielen tijdens het bewind van de Rode Khmer in de jaren 70.

Het vertrekpunt van de Bamboo Train is ergens buiten de stad van Battambang. De lokale bevolking gebruikt de trein voor vervoer van zichzelf en van hun goederen naar de markt. Toeristen gebruiken het om het platteland te zien. Je ziet vooral bomen en je voelt heel veel hitte. De trein gaat best hard, zo'n 50 kilometer per uur, maar het is geen koel briesje ofzo. Je rijdt gewoon door een sauna. 

Grappig is wel dat er maar 1 spoor is en dus geldt de volgende regel als er een tegenligger komt: de zwaarst beladen Bamboo train heeft voorrang. De passagiers van de lichtere stappen af, de trein wordt uit elkaar gehaald en van het spoor gehaald. De zwaardere rijdt door en vervolgens wordt de lichtere weer op de rails gezet

Het was een grappige ervaring en aan het einde van de rit heb ik voor het eerst een verse kokosnoot gekocht om er uit te drinken. Vond het niet zo lekker, maar ik ga er nog 1 proberen ergens anders. Volgens mij was deze niet zo vers. 

Volgende stop waren de Killing Caves van Battambang. De Rode Khmer vermoordden hier mensen door ze in de grot te gooien. De grotten bevinden zich halverwege een berg, Phnom Sampeu genaamd. Halverwege de berg staat een tempel dat vroeger werd gebruikt als gevangenis. De gevangenen werden vanuit deze gevangenis meegenomen naar de rand van een ravijn wat de opening was van een gigantische grot. We zijn de grot in geweest want je kan via een trap naar beneden. Zodra je naar beneden loopt dan lopen de rillingen over je rug. Het is een paar graden koeler in de grot dan buiten maar het is zo'n ontzettend nare en verdrietige plek dat je je helemaal niet op je gemak voelt. Er liggen schedels en botten van de slachtoffers in houten kisten. Vond ik echt naar om te zien en ik werd er ook heel verdrietig van.

Snel weg daar, geen foto's gemaakt, voelde niet gepast. 

Bovenop de berg staan er een aantal tempels en is er een mooi uitzicht op de omgeving. Wat wij echter het leukst vonden waren de aapjes. Er liepen daar talloze aapjes rond. Hele families, groot en klein. Die vrolijke aapjes konden we wel even gebruiken na de verdrietige caves.

Na de aapjes weer de berg af en klaar zitten om het volgende spektakel te zien. De vleermuizen uit de Bat Caves. Elke dag rond een uur of zes 's avonds vliegen 6 miljoen (volgens de tuk tuk driver) vleermuizen uit een grot. Deze uittocht duurt ruim 40 minuten en is wel een bizarre happening! De stroom vleermuizen houdt niet op, het lijkt wel een plaag en iedereen staat verbijsterd te kijken naar de hoeveelheid vleermuizen. Bijzondere gebeurtenis. Waar ze heen gaan is dan de vraag. Ze gaan naar het platteland, eten heel de avond hun buikje vol om vervolgens weer terug te keren naar hun grot. En dit gebeurt elke dag.

Na de vleermuizen zijn we terug naar ons hostel gegaan om te douchen en daarna wat te eten. De douche was koud maar zo heerlijk na deze hete dag. Sandie en ik waren allebei heel veel spullen vergeten mee te nemen. We hadden beiden onze tas ingepakt die ochtend, een ochtend waarop we niet zo helder waren. Ik voelde me echt een backpacker dit weekend: geen shampoo, geen douchegel, geen haarborstel, weinig kleding. Het kon me trouwens ook niets schelen.

We hebben in een gezellig cafeetje iets gegeten (ik had een chicken burger en patat, niet McDonalds style, maar echt homemade en het was heerlijk!). Tijdens het eten waren we allemaal zo moe dat we elkaar alleen maar aan het aanstaren waren en de slappe lach kregen. Na het eten snel naar bed en echt heerlijk geslapen allemaal. 

De volgende ochtend, zondag, lekker uitgeslapen en ontbeten om vervolgens om 1300 uur te vertrekken met de bus uit Battambang naar Siem Reap. De busreis terug was een stuk comfortabeler en ik heb zelfs twee seconden geslapen. Ik viel in slaap met een fles water in mijn handen en die liet ik natuurlijk vallen zodra ik in dromenland verdween. Ik schrok wakker en heb niet meer geslapen.

Rond half 5 kwamen we aan in Siem Reap en werden we afgezet in een straat die we geen van allen kenden. Er stonden allemaal tuk tuks klaar om ons verder te vervoeren. De minibus reed gewoon weg. Ons netjes afzetten bij onze guesthouse, daarvan was geen sprake! Ook weer een slimme zet voor de business van de lokale bevolking want we moesten wel een tuk tuk nemen aangezien we niet wisten waar we waren. Uiteindelijk duurde het nog een half uur voordat we thuis waren. 

Bij de guesthouse nog wat gegeten en pas om 2100 uur richting mijn kamer waar ik nog niet geweest was sinds mijn terugkomst. Leuk weekend gehad en ik ben weer klaar voor de nieuwe week!